çiçek diliyle süslenmiþ bakýþlarýmýz vardý damlardý gönlümüzün saydam bahçesine en güzel oluþumuz taze bahardý göçüp giderdik seneler ötesine
gün mutluluða gebedir lakin bizi alýr mý bilmiyorum sanki küçük bir ýrmaktan geçiyorum taþlar suyun üstünde eski bir ayak payý karþýda sarý odalý evler geçmiþin sislerini tazeler
hiç olmasa ömrüme karþýlýk dünün ateþinden aþklar gösterin size derin dað gölleri bana doruklarýn yansýsýn
geceleri bakir bir sunak oluyor ay ýþýðýný sevince yanak çalar gamze çalar söyleþir aguþuna karanlýklar girince
ben bu gül çýkmazýnda hatýrlayan gülün dudaðý aðrýsýnýn sonuna yaslanmýþ biçareyim kanatlarým kan ile göðü öperken öleceðim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
molilaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.