Aramızda Kalsın

havanýn göðsü dolacak
daha ileriyi gözlerini kapatýnca sileceksin
aramýzda kalsýn
ki aramýz meþgul
kulaðýna sýçrayan seda bir veda

odaya sýðmýyor diðer ayaðý
acýya uyuþuk saðýnda çingene çimdikleri
ölü bir etin aðýrlýðýný tartýyor el
þair ne demiþ
gölgesiyle mundar olanýn ben

hazýr siz buradayken aramýzý açan
unutmanýn küçük umudu
ben karanlýðý uzatýp baþýmý tutacaðým
sen parmaklarýnla ipi ertele

serin buz dudaklý aklým
yüz yüze çekingenliðin tarih versiyonu
okunurken eteklerini çekiþtiriyorsun ya
ne güzel günahsýn eskiden beri

dirildiðimiz yatay ahþaplar mor iken
ve pembe müptela sonun ilk adýmlarýnda heyecan
biliyor musun hiss
ben bu acýyý tanýyorum.






Sosyal Medyada Paylaşın: