Çýðlýðýmýn ezberini bozuyor iç çekiþim Sahnede mavi gözlü þaþkýn çocuklar Ezberimin ritmi bozuluyor yollarda Avuçlarýmda kanayan bir düþ yankýsý
Sesim acýyla hasbýhal ediyor nicedir Rüzgâr deli yaðmuru almýþ koynuna Dilimde iyileþmeyen kurþun yarasý Vuruldum kendi içimdeki firari aþka
Sýrtýmda taþýsam da dünyayý yorulmam Gürül gürül nehirler akar yüreðimden Delirmiþ çaðlarda yobaz düþünüþler Mutluluðu perçinlemiyor artýk baharlar
Kendi tenimde baldýran zehriymiþ hayat Kan ter içinde uyanýyorum uykularýmdan Kökünden ayrý ekilir oldu nicedir umut Ansýzýn kelepçeleniyorum ben ruhumdan
Çiçekler küskün boyun büktüler yeni aþka Maviler rengini unuttu sýrdaþ oldu siyahla Eriyip gitti yýllar hayat buzdaðý koynumda Ýþte gidiyorum sýrlarýn tutku olduðu sýrata
Selahattin YETGÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Selahattin YETGİN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.