Bir ömür tükettim ben bu yollarda Git git bitmez Arabalarýn arkasýnda yazar Ömür biter yol bitmez Kimlerle tanýþtým ben bu yollarda Yazdým aklýmýn bir köþesine Kimine selam verdim Kimine baþ çevirdim
Susadým Dað sularýndan içtim avuç avuç Yoruldum Bir gölge aradým Uzanýp soluklanmaya Karným acýktý Yan tarladan Birkaç salkým kopardým Bazen katýðým kalmadý Bazen ekmeðim Arýlara sordum bazen Nerede bal yaptýðýn peteðin
Bir ömür tükettim ben bu yollarda Kaç ayakkabý eskittim bilmiyorum Bilmiyorum Kaç ter kokan mintanýmla sildim geçmiþimi Ya tükettiðim hayatým Bilmiyorum Bazen Kimi yerde aðýt oldu Dolaþtý âþýklarýn gönlünde Bazen Kimi yerde Türkü oldu Düþüverdi dillere
Bir ömür tükettim ben bu yollarda Þimdi önüme Bir köprü koydu hayat Karþý tepenin ardýnda da Ne var bilmiyorum O kadar uzak yoldan geldim ki Artýk yoruldum be dostum Adýmlarým köprünün baþýnda Geri gidiyor sanki Aklým karýþýyor Bir ömür tükettim ben bu yollarda Geçsem mi? Geçmesem mi?
Çetin GÜNDAY 16 Aðustos 2009 Saat 13.15
Sosyal Medyada Paylaşın:
Çetin Günday Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.