İREM'İN BAHÇIVANI

Ýrem’in Bahçývaný

Çýplak omuzlarýma aðýr gelmekte bu yük
El, elin yarasýný baldýranla baðlarmýþ
Ne yapsam kapanmýyor yýrtýk yamadan büyük
Nihayet anladým ki; erkeklerde aðlarmýþ

Kuþlukta batan günün ufkudur paslandýðým
Ne desem isyan olur, görülmez kaza deyim
Ýki hece dört harflik bir daðdýn yaslandýðým
Baba! Gittin gideli zamandan azadeyim

Uçurtma ipi gibi kaydýn ya ellerimden
Ne sen göklere sýðdýn ne ben bu yeryüzüne
Ellerinle birlikte koptum hayallerimden
Yalan oldu umutlar, kar yaðdý son düzüne

Bilmedim, bilemedim, nasýl bilebilirdim?
En güzel çiçeklerin zamansýz solduðunu
Bilmedim, bilemedim, bilsem bende gelirdim
Ayrýlýðýn bu kadar amansýz olduðu

Sen gittin ya, boþaldý aklýmýn zývanasý
Düðün derler cenaze, bayram derler yas anlar
Karanlýða kuruldu gözlerimin vanasý
Boðulur yastýðýmda düþler, karabasanlar

Uðrada cemre düþsün yetim koyduðun dama
Geceler bayram olsun düþlerimin civaný
Uðrada güller açsýn, bahar gelsin odama
Gül kokunu özledim Ýrem’in bahçývaný

Þefik Tiryaki

NOT: bu þiir bir dostumu baba özlemine ortak ve tercüman olmak için yazýlmýþtýr.
Sosyal Medyada Paylaşın: