Sen, namludan çýkan ilk mermiydin. Bendim tek hedefin... Vurdun, vurdun ama öldürmedin. Bekledim ama gelmedin. Belki de hiç sevmedin.
Bende her güne fazladan bir saat ekledim. Ve yýllar geçti... Zaman, hasretime kafa tutar oldu. Bugün bir saat, tam bir yýl ediyor sevgili.
Kýzmadým, gücenmedim. Belki de böyle olmasýný kendim istedim. Artýk sakallarýma beyazlar düþüyor. Ve bugün bir saat, bir ömür ediyor. Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Ozan Vural Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.