Kimse korkmuyor ölümden eskisi kadar Artan hüzünler yaþama tutunurken Ýntihara meyilli bütün mutluluklar Tabakhane yolcularý kadar aceleci Duraksýz geçiyorum aranýzdan, Lodosun pervasýz nefesinden oysa Neye aðlasak ondan bilinmeli hüznümüz Adanmýþlýðýmýzýn yolunu ararken Körebe ruhunu bile taþýyamýyoruz
Sana þiirler yazýyorum içimi kanatarak Gözlerimdeki birkaç damlada son bulmasýn diye umut Ne çok korkar oldu serçe yüreðim Biliyormusun…! Bir yaþýma daha girdim acýlarýmý sývazlayarak Hadi gel aritmetik çözelim seninle Sen seni koy ortaya bende beni Önce topla Sonra çýkarabilirsen çýkar seni benden.
Can Cezayir AYDEMÝR
Sosyal Medyada Paylaşın:
_SUSKUN_ŞAİİR_ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.