Kaan Ýnce’ye
Madem bu putlar yasa
savaþ istiyor tanrýlar
nereye baksak ihanet
neye dokunsak kan
sormaz mýyým,
nerdesin ey tanrým
Madem
yetmiyor gücü sevginin
yaþamý onarmaya
herkes herkese düþman
çiçeklerin alnýnda kan lekeleri
kalbinden güneþi hançerliyor insan
Madem
katliamlarla boðuluyor dünya
kötülükler diz boyu
duyulmuyor iyiliðin sesi
acýmasýzlýklar kin kusuyor
cennet adýna cehennemi yaþýyoruz
acýlarýmýzýn sütüyle büyüyor çocuklar
ve bütün umutlar kördüðüm
Madem yaralý
göðüs kafesindeki kuþ
salamýyorsak gökyüzüne
düþmanlýklara karþý koyamýyorsak
acýlarýmýzý saramayacak kadar çaresizsek
baþaramýyorsak ve beceremiyorsak
en büyük erdeme sarýlmayý
kim kime, dum duma bir tufandaysa dünya
hiç bir bahçe yeþermiyorsa içimizdeki çölden
býrakýp burda bu koca yüreði
çekip giderim bende
Nuri CAN