kýyýsýndan baktým gözlerimin sana ve kirpiklerimin ucundan akýttým kör olasý sevdamý hangi yöne dönsem semazen gibi bir sana biat etti bebeði gözümün
çiçek özlerinden alýp kokunu, dokunu efsununda yittim hep o mistik raihanýn an kayýptý her seferinde saatler iflasýn eþiðinde ve ben öyle meftun, öyle tutuklu asýrlýk bir ninninin süt kesmiþ sinesinde
vesvesesiz bir seviþmenin fotoðrafýna b’akmak gibi öyle dingin, öyle asude ve öyle ateþli yüreðim
sevmek bir kuþun kanadýnda bir yýldýzýn ýþýðýnda bir ay tutulmasýnda ya da gökyüzünün yeryüzüne aðladýðý o en çýlgýn zamanda seni sadece seni...
seni sadece seni eksik kelimelerin arasýnda aramak suskun bir alfabenin en sessiz harfleriyle yazmak ve gitmek senden defalarca her defasýnda yine sana döneceðini bilerek rotamýn çizmek her defasýnda yeni bir ülkenin haritasýný içine avuçlarýnýn
sen benden gittin de be adam bi sor bakalým ben senden gidebildim mi diye? iþte o anlamsýz geri dönüþlerin var ya hep bu yüzden bebeðim gittiðin her yere beni de götürüyorsun sadece bil istedim...
01:30/25.03.2015/Sev_tap
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sevtap Kaya Nurgönül Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.