Hüzünle ýslanmýþ bir gecenin yorgun bir yerinden geliyorum hayatýn zulümle abad olmuþ avazlarda kaldým denizlere fýrlattým bütün hayallerimi sildim suretimi bütün aynalardan al kalbinin bir yerine sakla beni... dinleneyim…
Buz kesmiþ tepelerden düþtüm üþüyorum yol gösterenim ol çatkapý arala acýlarýmý umuda aç kapýlarýmý kapkara hüzünler kaplamadan içimi kalbindeki sýcaklýða düþür beni…
bitsin bu sahipsiz kýrýlganlýklarým beyaz bir güvercin kanadýyla bir þiir gibi tutunup kalayým zifir saçlarýna.
Nuri CAN
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
NuriCAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.