.../
Dilimin ucunda kaybolan
Bir cümleydi seni sevmek...
Sen kazandýn belki
Ama ben haklýydým!...
Ve
Vefa bilmez bir yüreðin terkinde
Yokluðuna düþen gözden terdi
Ýçimin sýyrýklarýný kavuran
Dil yarýklarýna saklanan benden uzak bir kaç yabancý söz
Koca bir þehri silip süpüren öfke rüzgarý
Dilimin duldasýna takýlan seni savurmaya çalýþýrken
Ýlkbaharýn dokunuþlarýna suskun kalan yüreðim
Ve seni silmeye çalýþan yürek ve öfkenin ikilemidir
Ýçimi taþa tutan!...
Yoksa
Ellerime sinen duman
Boðazýmý acýtan tütün yanýðý mý
içimde biriken ter ve kiri akýtan
Gözyaþýma karýþan sensizlik mi
Yok etti içimde uçuþan kelebekleri
Bir baharý daha gelin etmeden
Kýþla kefenleyerek gömdü yoksunluðuna
Bir hoþça kala sýðdýramadýðým
Öfkenin avuçlarýndan nasýl alayým seni.?
Biliyor musun...
Sen, benim kendimi varlýðýna inandýrdýðým, nefes bildiðim
Bir umutla kandýrýp, avuttuðum
En büyük yalanýmsýn!...
ASMEROZ-62
---Gülþen Polat---
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.