Ruh Çıkmazlarım

Ey ruh çýkmazlarým
Bir yaným dað
Bir yaným deniz
Gidiyorum bilinmeze
Umutsuzluk yolculuðu bunun adý
Cama vuran yansýmama bakýyorum
Yaðmur damlalarýnda
Görünmez oluyor siluetim

Mutluluk;
Hayatýmýn sol þeridinden geçip gidiyor
Bende sola kýrdým zamanýn direksiyonunu
Yol nereye götürür bilmem
Ama gidiyorum gölgemin peþinden
Sözcüklerim sýkýþýyor aðaçlar arasýnda

Bu gidiþ kaçýncý kendime geliþti
Sahi hayatýn hangi vagonundaydýn sen
Karþýlaþma ihtimalimiz olmayan
Oysa ayný coðrafyanýn
Farklý iklimlerinde sabahlayýp
Ayný güneþi selamlýyorduk

Kaç bin yýlýn günahýydý bu sýrtýma yüklenen
Böylesine severken
Hoþça kal demek neyin cezasýydý
Ayrýlýk ruhlarýnýn seviþtiði otelde
Beleþ bir aþktý bu
Yüzümde ki her bir çizgiye gömdüm bu aþký

Sen!
Bütün düþüncelerime karþý gelen
Sað yaným
Bense tüm dünyaya baþ kaldýran
Sol yanýn
Özgürlükçü bir ruh
Birbirinden farklý iki yürek
Ve birbirine karþý gelen
Bir aþk
Bir direniþ

Umutsuzluk aþkýyla kavrulan bedenimden
Bir çiy damlasý gibi akýp gitti hayat
Düþ kelepçelerimi çýkar artýk
Çýkar ve azat et
Bu kaçýncý intihar
Gölgesine kara sürülmüþ

Sabahçý kahvesinde ki
Acý bir çay tadýnda gülüþlerim
Esir düþtüm hislerime
Ne kadar çabalasam da
Rüzgârýn kollarýndan kurtulamadým


Filtrelenmiþ bir duyguda
Hümanist bir aþktý bu sadece
Mabedimde saklayýp
Gölgemden bile koruduðum...
Sosyal Medyada Paylaşın: