... Gidiyorum.. Gün geçtikçe koþar adým kaçýyorum kendimden! Aþkcýl tavýrlar sergiliyorum sana; Bir yaným sevmeye meyilli! Dudaðýma mühürlenmiþ asalak sözcükler.. Sana varmadan intitar eden bakýþlarým; Giderek gülmeye yabancýlaþan ben.. Ne büyük aptallýk ki sevmek! Seni bir uçurum kenarýnda; Yahut bir ayrýlýðýn ortasýnda! Susarcasýna çýðlýklar atarak.. Birden ikileri çýkartarak! Ne büyük aptallýk ki sevmek! Anlamý kaybolmuþ bir cümlede yüklem olmak; Dalgalara karýþan fýsýltýlar; Karýncalardan aþk dilenen ben... Gökyüzüne düþen gözyaþlarýmý öldürüyorum!! Bir avuç gözyaþýmýn katiliyim; Failim meçhul! Kalbim sökülmüþ! Þiirlerimde kan kokusu! Ne büyük aptallýk ki; Sevmek seni; Bir ölümün baþucunda, Bir mezarýn koynunda.. Ve tapmak sana, karanlýðýnda bir sokaðýn; Kaçamaðýnda bir aþkýn.. Ne büyük aptallýk deðil mi? Seni sevmek ne büyük aptallýk! Ne büyük aptallýk...
Aþkýn Þairi
Sosyal Medyada Paylaşın:
Aşkın Şairi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.