…BENÝM ADIM EMÝN…
Evet, adým “emin”
Göbek adým “tebessüm”
Seninle doðmuþtum, seninle büyüdüm,
Seninle yeniden sevdim “aþký”
Seninle tattým yeniden yaðmurun ýlýklýðýný
Ve
Hissetmedim rüzgârýn soðukluðunu iliklerimde
Sendin gönlüme mavi aþk iksiri içiren
Sendin beni uyanýkken sarhoþ eden…
Ah yaramazým ah,
Sürekli benden bir þeyler çalýyorsun:
Zamanýmý…gönlümü…ruhumu…
Ne çabuk akýp geçiyor zaman senleyken …anlamýyorum
Biliyorsun deðil mi?
Ilýk yaðmurlardý Seni bana getiren
Ve hüzün yüklü kümülüslerdi götüren
Olsun…
Her ne olursa olsun
Seni seviyorum ya bu bana yeter..
Benim adým Emin..
Seni sevdiðimden adým gibi “emin”im…
…
Ah..ahh…
Senli düþlerin kuþatmasýndayken,
Sýzýp kalmýþým kanepede
Uyandýðýmda yanýmda ne sen vardýn
Nede adý “emin” olan adam
.................s.altunbaþ