keçiyi-koyunu eþeði, öküzü, elbirlik çekilen çilekeþliði,
hatta! köpeðimizi boðduranlarý, ekinimizi güdenleri, anýmýzý kakanlarý bizi çekemeyenleri, hor görenleri,
beni oyuna almayanlarý, top oynarkan çelme takanlarý tepeden bakan sözde akrabalarý, bizim oðlana kýz vermeyenleri, bizim kýzý oðlanlarýna layýk görmeyenleri,
anamý akrabadan saymayanlarý bizim iki keçiyi sürüsüne almayanlarý, ziyana girdi diye muhtara kapattýranlarý,…
köydeyken en sevmediklerimi, korktuðum köpekleri, öldürdüðüm yeðe kedileri
kuru ekmeði, yavan aþý beni döven oðlanlarý elimi kesen kör býçaðý,
hakkýndan gelemediðim iþleri, elimi ezen taþý kesmeyen çakýyý tahrayý kazmayý odun olmayan geçit vermeyen çalýlarý, kýmýlý, süneyi, yavsýðý, göðeni, sivrisineði yanaðýmý þiþiren bambýlý, parmaðýmý sokan akrebi ayaðýma batan dikenli çetiyi, demir dikeni, ulamayý, ayrýðý, kiþniþi, acýmýðý, en çok da nedense sarýbaþ tikeni
ulaþamadýðým dallarý aç kaldýðým zamanlarý, çaresizlikleri, … bilseniz nasýl özlerim.. o hani gönülden dilenen hayýr dualarý kývanç veren sözleri gülümseyen gözleri okþayan elleri var ya hala o yüzleri görmeyi beklerim..
köyümde!
yýl 1960 oysa serinin kahramaný bu tarihten otuz yýl öncesini kastedmektedir resim için Sayýn Arif Karakurt ve Sn Fahri Altýnay’a teþekkürler
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.