MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

7 - Kırk Yıl Sonra / İsmail
İbrahim Çelikli.

7 - Kırk Yıl Sonra / İsmail















anam düþer yadýma
anamýn yakdýðý aðýtlar
“-yaðmýr yaðar
dereleri sel alýr
gurbete gidenin
yârin el alýr”
almadý mý anamm tabii aldý.”

ah anam!

“-gurbete gedenin sadece yarini deðil
anasýný da el alýyormuþ,….
ilk zamanlar baya aðýr geldi
ha deyince kabullenemedim
pek aðýr oluyor

“anasýný el almayan bilemez”..

ah anam!

ama biraz de akýl ermezlik, cahillik tabi
bizim gedeler n’olcaðýdý,
öyle ya.. baþlarýnda kim olacaðýdý,
anam bir baþýna nasýl baþ edecekti,

duyunca öfkeden nasýl deliye döndüydüm
güya babamýn hýsýmý akrabasý yarenlerine…
büyüdükçe, aklým ileri-geri erince hak verdim,
öne düþüp, yol göstermelerine
bilmem onlar önayak oldular
bilmem anam kendi vardý”
………
her neyse… þükür..
hiç deðilse baþlarýnda biri vardý
benim elimden ne gelirdi.
‘üç’ten çýkmýþ” da olsa bir çocuk

hayat bizler için her zaman çok zor oldu
ya da o zaman herkes için zordu
o zamanlar..
o zamanlar gitsin de gelmesin.


“-her evladý gurbete düþen analarýn
“gel gayri” diye biten aðýtlarý düþer yadýma
gurbete isyan eden analar
kimi kader mahkumu
kimi gurbet.. mahkumlar gelir aklýma
anlayamam, bilemem, kabul edemem
ömrü gurbette geçirilmek için
dünyaya gelmeyi
bir de analarýn baðrýnýn yanmasýný

“gurbette ömrüm geçecek•
bir daracýk yerim de yok
oturup derdim dökecek
vefalý bir yarim de yok”
...

çocukluk, aklý ermezlik iþte
þimdi þimdi düþünürüm de
Allah razý olsun Hacý Amcadan
bizimkileri ayýrmamýþ, kendi evlatlarýndan
…!!
gerçi
anam da güzel kadýndý Allah için
otuzunda var yok, dul kaldýðýnda
sýkýntý çekmemiþ üç yetimiyle, Hacýya varýnca
derdi olmamýþ benden baþka!


herhalde son zamanlarýdýr..
anam ne baharý bilirmiþ ne yazý
ne sýcaðý, ne ayazý
ne konu-komþunun
ne torunlarýnýn adýný
varýsa da, yoðusa da Ýsmail..
sadece kardeþlerimi deðil
herkese benim adýmla çaðýrýrmýþ;
baþka isim bilmez miþ ki
yaþadýðý müdetçe;
kaç kiþiye çocuðunun adýný
“Ýsmail” koymasý için yalvarýrmýþ
her evladýnýn ilk çocuðunun adý Ýsmail…

yalan deðil
“-rahmetli anam,
üvey kardeþlerimle meþguldür diye
Allah var benimde hiç aklýma gelmedi
o zamanlar
daha doðrusu ne miydi
isyanlardaydým iþin aslý

bayramlarda olsun beklermiþ beni
“geçen bayram gelemedi
bu bayram gelecek” diye diye
duydum;
..!
kahroldum…

ya da haklý olarak kahýrlandý
anlatýverirlerdi de..
içim acýrdý
gözlerim dolar, dolar boþalamazdý
garib-anam..

ne zaman duydum,..
taaa öldükten kaç ay sonra;
kahroldum
ömrüm boyunca
anam yollara bakar bakar ilenirmiþ;
..
“-hay bu olmadan gedesice gurbeti ýrcat edenin
yedi ceddi, sýla yüzü görmesin”
..
þimdilerde insanýn yüreðine oturuyor
hem de ta can evine
yaþ kemale erince
kanýný donduruyor..

öyle ya;
ana-baba olmayan
evlat acýsýný ne bilir
nur içinde yatasýca
anaamm!
beni anmadan dakikasý geçmezmiþ
kardeþlerimde beni bu yüzden affedemediler
kan davalýlarýymýþým gibi
kin kustular
affedemediler beni
haklýydýlar..

yüzüme bakmadýlar
el var, gün var demediler
açtýlar aðýzlarýný,
yumdular gözlerini
aðýzlarýndan çýkaný kulaklarý duymadý
hangisine ne cevap vereceðimi bilemedim
hangisinin ne dediðini anlamadan
birinin nefesinin bittiði yerde öteki
dört koldan saldýrdýlar
haklýydýlar..

haklýlar
ama
neye yarar
anamý geri getirir mi
ilenmeler,
küfürler
ahlar
vahlar..”

“aahh anam ahhhh”





















Resim Hisarardýnda
Fotoðraf için Sn Metin Seyhan’a teþekkürler

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.