Ýçimde bir memleket aðlýyor anasýnýn kuzusu Kýzlar geçiyor gözümün önünden iki dirhem bir cekirdek Tanrýnýn bile bana bakýþý küsüyor sanki Anlýyorum yüzünden...
Zarar ziyana uðruyor bütün var saydýðým sermayem Kalmýyor yarýna umudumun hiç bir neþesi ...
Bitmez tükenmez bir düyün varken içimde "ya nasip" diyen kýsmet at/tan iniyor Ermiyor muradýna hiç bir arzum her dilegim yarý belinden dönüyor...
Kursagýmdan da geri gitmiyor ki unutayým...
Ýçimdeki sakin þehirlerin kurþun rengi gözleri Uzun boylu daðlarýn gereksiz kuruntusu gibi... Bir el var ense kökümde Aðrýlarýmýn öfke nöbetini deðiþtiriyor þakaklarýmýn yeni iyileþen,iyi huylarýný bozuyor.
Eli kucaðýndadýr degil mi gitmelerin Ortalýk birazdan ya sevinc yada gene derin bir sessizlik..
Seni düþününce yanýmdan kos koca bir çýnar agacý eksiliyor Bir kabak fidaný gölgesine muhtaç oluyorum inan...
Adým atmaz bu bendeki korkular sen gidersin ve ben hep kendime kalýrým Fersah fersah açýlýrým denizlerin üstüne ve de daðlarýn gölgesine düþerim
Ey tanrým birazda o günü birlik olmayan sevinçlerden ekseydin yüregime
Bir acý aðýt yakarken içimi bu gün güneþ bile Bir baþka tutusturuyor sensizligin eteklerini...
Biliyorum anlamazsýn ama farzet tim iþte bir anda anladýðýný...
Yerde bir ben varým...gökte kudretli bir sen...
Gecenin üstüne kuþlar cekmeden karanlýðý Haydi yak sen güneþi de ýsýnalým Yoksa bizim buralarda odun niyetine satýlmaz insan gülüþleri..
Bir ben kalýrým gene ellerine ey sevgili...!
ELIF EDENHAUSER Sosyal Medyada Paylaşın:
Elif Edenhauser Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.