Beni bir bedenden çýkarýr þu kýzgýn uçlu býçaklar Bir bilsen daha kaç yara var böyle içimde biriken
Çehresi sert daðlarýn taþlar bezeli sýrtýndan Sevdalý gelincik türküleri iner ve çýkar
Seni aklýma olur olmaz zamanlarda býrakýp giden... Benim deyil aslýnda... hep esen þu kara yelin suçu Gün yüzü görmez saydýðýmýz kendini gerçeðe satmýþ Býrak hangi coþkunun olgusunda bozulursa bozulsun
Hayeller...
Ellerimde biriken Bir coþku uzatýr ellerimin ince uçlu kýsa parmak boyunu bir sen varsýn ey sevgili ben seni nasýl sevmem...
Içimi ýsýrýrken iki etsiz ve kemiksiz korku Senin için Varsaydým iþte en sonunda hiç bir þeyi iyi bilmedigimi Ve koþar sokaklarýmda sana doðru hiç varmaz saydýðým düþlerimin boyundan bir hayli kýsalmýþ olan yorgun adýmlarý...
Ey sevgili Dinliyorum bana Sen anlat umut denen þeyin aslýnda ne olup ne olmadýðýný... ELIF EDENHAUSER Sosyal Medyada Paylaşın:
Elif Edenhauser Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.