YALNIZLIĞIN KOKUSU

Elbette düþecek o maskeler.
Kokusu sindi üstüme yalnýzlýðýn.
Neden uzakta olur ki yakýndakiler.
Bilinmez, kim kimi bekler.

Ýllaki lugata girecek bu kelimeler.
Umudum, ümidimi takip eder.
Bulunur mu þurasýyla seven.
Harbiden, kim anlar bu illetten.

Sahi, býkar mý yürek sevmekten.
Oysa neydi yarýný kahreden.
Kaldý mý hatalarýyla yüzleþen.
Ulan...neydi bu günden güne biten.

Söylediklerim kötüyse...
Söyleyemediklerim ne?
Yaþanýlanlar iyiyse...
Yaþayamadýklarým ne?
Sosyal Medyada Paylaşın:

İbrahim Ozan Vural Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

ŞİİR 9 (VAZGEÇTİM) TESBİH KAFİYEM DOLUNAY AŞKSIN SEN HAYAT YÜKÜ HAYALLERİM İSTANBUL AY IŞIĞIM CENNET GÜZELİM ŞARAP RENGİ