ALTI KIRK BEÞ Bu ikimizin yolunun kesiþtiði bir hikâye; Farklý dünyalarýn acemi aþksýzlarýydýk, Ýlk defa bu þiirin orta yerinde karþýlaþtýk. Sen tuhaf bir kadýndýn, Ben aylak bir adam. Bir sýðýnaðýmýz bile yoktu Ararat’ta, Sadece yalnýzdýk… Bir acelen vardý, telaþla saati sordun bana, Kendi ruhunu arýyordun, önce gölgen kayboldu aniden… Bu kadar kýsa bir hikâyeydi bir ömür kapanmayan bu yara; Sen bir daha aramadýn, Ben de bir daha sevemedim. Ölenlerden öðrendim gidenlerin bir daha dönmediðini. Ve her insanýn vardýr bir öyküsü, ama yoktur bir þiiri. Ben hala seni beklemekteyim dün gibi, Saat halâ altý kýrk beþ ve sen yine yoksun, Ben senden yoksun, yine sen yoksun…
YAÐMUR’DAN SONRA / YASÝN GÜLTEKÝN kitabýndan...
Sosyal Medyada Paylaşın:
eylüldebaşka Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.