Ben en çok sonbaharý severim. Ben en çok baharýn sonunu severim. Ne kýþ kadar üþütür, Ne de yaz kadar yakar içini. Hep bana yakýndýr sonbahar, Hep benden yanadýr, Hep bana döker içini.
Yapraklar bile iple çeker geliþini , Topraða deðebilmek için. Hele kuþlar, kuþlar yok mu? Onlar bile yolunu gözler, Sevdiðine kavuþmak için. Sonbahar gelse de göç etsem sevdiðimin yanýna diye. Güneþ mi? her zaman kendi halinden memnun. O, hep ayný ýsýtýr. Ama sonbahar bunun adý. Onu da kandýrýr.
Ben en çok sonbaharý severim. Yaz da güzeldir. Kýþ da beðenir kendisini. O bahar yok mu, O bahar? Aklý sýra kafa tutar sonbahara. Dedim ya, Ben en çok sonbaharý severim. Neden m? Ben seni sonbaharda sevdim, Sen en çok sonbaharda güzeldin. Ve ben, seni en çok sonbaharda sevdim.
YASÝN GÜLTEKÝN - EYLÜLDE BAÞKA adlý kitabýmdan... Sosyal Medyada Paylaşın:
eylüldebaşka Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.