‘Uzattým ellerimi insan kalabalýðýna, þaþkýnlýk topladým uluorta. Söyleyin güneþe, doðmasýn bir daha bizi ýsýtmayacaksa’..
Delik kalburlarla eskidi düðünler, halaylarda bonzai ‘Yarasalar emiyor kanýmý anne, ölüm kara, gök mavi’ ‘Dargýným ah insanlýða, çizebilen var mý artýk eþkâlini’! Yalanýn kuyularý da kurur bir gün, besleyin güvercinleri
‘Firari bir yaprak gibi atýlsam þimdi nehirlere. Az gidip, uz gidip ulaþsam özgürlüðün en bakir denizlerine’..
Künyemde eskimiþ bir yüzüm, dudaðýmda sevda oyasý Yüreðimin soylu coðrafyasýnda kýþ, dilde bahar havasý Çocuklar oynaþýr göðsümde, say ki yaþamak provasý Yorulmuþ bir öyküdür hayat, sýrtýmda hançer yarasý
Selahattin YETGÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Selahattin YETGİN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.