Ölü saatlerdi Dinginliðin rehaveti Çökmüþken omuzlarýna Ölü yüzlerdi bakmaktan Ýmtina ettiði. Yareni, sevdiði, sevdiceði Bir adým uzaðýnda, Kýyýsýnda düþlerin ötelenmiþ Hatta bitimsiz belki emsalsiz Sükûneti yitip gitmiþ Bir ömrün kýyýsý belki de Hepten kýrýk bir kalp. Adeta çileli bir derviþ…
Nihayete ermiþ bir romanýn En silik karakteri Görüp göreceði en güzel kadýn Ömrü hayatýnda, Azýcýk örselenmiþ Fazlasýyla pervasýz olsa da. Doyumsuz bir ruh Döngüde haiz olunasý O muhteviyatýn en dibinde. Bir kadýn nihayetinde; Ýmgesi masumiyetin beyaz iken Pürü pak o sedef teni Kar tanelerini kýskandýrýrcýsýna.
Ýki dünya birbirinden baðýmsýz Sevda belli ki zamký Tümlerken aþk. Mizacýn kýsýk ateþi Ne tek bir nefes Ne baðnaz bir nefis. Buruk bir sona tekabül ederken Ýsimsiz varlýklar Bir o kadar izafi Devinirken o engelli mesafe.
Hadi artýk çekidüzen ver Þu sefil yadsýmazlýða, Demek bile sýra dýþý Yine de sýðýnmak kâfir kelimelere Yazarken o kalender meþrep mürekkep.
Mümkün mü sindirmek o mahmurluðu Sinmiþken döngüye, Kaçak göçek düþlerin peþi sýra: Silik ne varsa aþka dair. Nereye savrulursa savrulsun Adý Araf her daim Sarkacý o sefil yüreðin.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülüm Çamlısoy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.