BABA

Oysa ne çok isterdim
Babamýn elini tutup,
Sokaklarda baþým dik gezmeyi.
Caddelerde insanlara
"Bakýn iþte bu benim babam!" der gibi bakabilmeyi.
Bir çocuðun olur
Ve sen de baba olabilirsin.
Peki neden hiç sevmeyi denemezsin?
Beni neden sevmedin baba...
Ben gözyaþlarý kirpiklerine karýþmýþ,
Bir kýz çocuðuyum.
Ben öðrendim;
Hayatta yalnýz kalmayý,
Kalbim paramparça iken
Acý acý gülmeyi,
Hiçbir þey olmamýþ gibi davranmayý,
Dertlerimi içime atmayý.

Hayýr, ben küçük bir kýz çocuðu deðilim.
Ben büyüdüm Baba...
Benim sadece yüreðim çocuk.
Ben artýk acýlarýmla baþa çýkabiliyorum.
Belki sen fark edemedin ama
Ben büyüdüm.
Kalbim acýyor Baba...
Keþke bilsen,
Keþke görsen acýlarýmý.
Birgün beni anlayabileceksin,
Birgün her þeyi fark edeceksin,
Birgün ben de mutlu olacaðým.
Acýlarýmý unuttuðum gün,
Mutlu olacaðým....

Bu satýrlar ortaya çýkarken,
Gözyaþlarým yeniden süzülüyor yanaklarýmdan.
Ýnsanýn mutlu bir anýsý olmaz mý?
Benim yok iþte...
Üzülüyorum...
Beni üzen insanlara söyleyecek bir kelimem yok,
Onlara karþý kötü düþüncem yok.
Benim dualarým var,
Benim adaletine güvendiðim bir Rabbim var!

11 Mart 2015 Çarþamba/Esra Ersoy
Sosyal Medyada Paylaşın: