Adam geldi önce. Bütün heyecaný, mutluluðu ve sevgisiyle... Sevdi kadýný, deðer verdi... Bütün zamanýný ona hediye etti Mutlu etti kadýný ilk zamanlar, Kadýn iliklerine kadar hissediyordu mutluluðu... Sonra bir gün sýkýldý adam kadýndan, Bütün bu zamaný yok sayýp gitmek istedi Ve gitti. Yalnýz kaldý kadýn Artýk iliklerine kadar hissediyordu yalnýzlýðý... Unutmak istedi bütün bu yaþananlarý ve kesti saçlarýný omuzlarýndan Sonra týrnaklarýný diplerinden... Gözyaþlarý temizliyordu makyajýný.
Adam bir enkaz býraktý arkasýnda Hiç bilmediði, görmediði, Yýkýlýrken sesini bile duymadýðý. Çünkü kadýn, sessizce akýttý gözyaþlarýný...
18 Þubat 2015 Çarþamba/Esra Ersoy Sosyal Medyada Paylaşın:
Esraa ERSOY Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.