NEFSE BEYİT
Tuttum karanlýklarý güneþe çektim kepenk
Nefsim, sana diyorum; behey doymayan köpek
Günahlar baþaklanmýþ taneleri kýzýllýk
Sürünüyor iblisin peþinde kaç bin yýllýk
Besmeleyi þerifle yýrtýlacak perdeler
O atlý süvariler þimdi neden yerdeler?
Avuçlar semalarda özlüyoruz sýlayý
Ahiret bizim, dünya, iblislere balayý
Nefsinin götürdüðü yerdir yanýldýðýn yer
Emmarenin sarayý senin anýldýðýn yer
Ses soluk çýkmaz olur kara toprak sarýnca
Týrnaklarýndan baþlar, o çift baþlý karýnca
Kangren yaralarýmý sökemedim leþimden
Gafletim gölgem gibi takip eder peþimden
Hey mezarcý, nedir bu üstümde ayak sesi
Cellâtlar baþucumda sýrtýmda dayak sesi
Bin kere tövbe etmek isterdin zaman kalsa
Hesabý vereceksin her þeyin tamam olsa
Dünya denen sarayýn cinlerse þayet þahý
Sen de felak nas ile dinlendir padiþahý
Yaþarken insan gibi þuurla dolmak varmýþ
Beþ vakit seccadede yatýp da solmak varmýþ
Her yerinden çatlamýþ dünya bir çömlek gibi
Ýlk düðmesinden baþlar hayat bir gömlek gibi
Sen günahtan kaçarsan günahta senden kaçar
Ölümden korkma toprak aþkla baðrýný açar
Ne çanlar ne de haçlar… Yakýþmaz sana yalan
Var mýdýr bu dünyada Kur’an’dan baþka kalan?
Ben taçsýz ne sultanlar ne firavunlar gördüm
Besmeleye sýðýnýp saraylarýndan sürdüm
Senin derdin ne bayrak, ne iman, ne de millet
Arzun ezanlar sussun, budur sendeki zillet
Zerre miskal sorulur mizanda biliyoruz
O gün için Yarabbi senden af diliyoruz
HARUN YILDIRIM
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.