Dünyanın Son Günü
I.
Boþ sesleri katlýyorum kenara
Dolapta kalan üç yalnýzlýk
Herkese yetecek kadar ölüm mevcut
Dünyada
Kaç kýþ görürüm
Soðuk, ala ayaz, Sibirya
Zamansýz kaybediþler
Devredilememiþ mutluluklar
Zamaný döndüremesek bile seninle
Bükelim
Büsbütün karýþýk yapbozlar yazýyorum
Ýnce týðlý ölüþüm
En sessiz aralýklarda duyardým
Ýçindeki o çocukluðumu
Þimdi bir hisleniþ
Þimdi bir sesleniþ
Gülüþünde oynaþan çocukluðum
Ýnanmak istemiyorum
Gündüz toplaþan gökyüzü
Karanlýk hüzün dolu yastýðým
Bu betonlar çok soðuk
II.
Uç uca ekledim sevdamý
Birazý azýný karþýlayabilir
Uyanamaz oldu mutluluðum
Gündüz saat zamanla seviþegeçerken
Bambaþka þehir uyandým
Sevdamýz ihlal
Sevdamýz aleni ve çýrýl çýplak
Ruhum yorgun yatsýlardan sonra
Yosunlara meþk
Bir begonya þarkýsýz odada uzanýyor
Asýlmýþ gökyüzüne öylece idam
Halsiz pencere adamlarý dipdiri
Sessiz karanlýk
Alkýþlarla
Hýzla akan nehri uðurluyorum
Öpüþen iki güvercin
Ve aðaç dalý söðütümsü
Sarý kaldýrýmlara düþüyorum saralýyým
Beþik düzünde eðilen öksürük acýsý
Ovalar yapayalnýz yaðmur
Ýki güvercin
Biri ölüm biri aydýnlýk
Dünyanýn ilk günündeyim
III.
Yýldýzlarýn üstünde piyes oynadým
Ýçi boþ döpiyesler
Cennetten seçip aldýðým sedir
Mübarek kaybediþler
Ýki isimmiþcesine ölüm
Sen kim bilir hangi ovanýn
Yaklaþýk üç insan yýlý uzaklýðýnda
Boy veriyorsun aðlak çiçeklerce
Kum ve kan
Rengini ödünç aldýðým karanlýk oda
Herkes orada yalnýz
Kaç kýþ görürüm
Soðuk, ala ayaz ve Sibirya
Sinir harbinde baþkumandan yaþayamaz
Oyulmuþ bir kavuðun içinde yeþil kelebekler
Dünyanýn son gününe uyanacaðým
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.