Askýda kalan gülüþlerim oldu. Ve patlatamadýðým zulamdaki kahkahalarim. Birde söz yaþlarým oldu cümlelerimden aþagiya damlayan. Ben mi bulamadým, yoksa kalmadý mý hatýr soran. Aðlama abi diyen bir çocuðun gözleri var gözlerimde. Yüreðim üþümekte ve ellerimi titretmekte. Zaman acýmasýzca ilerlemekte. Uzun yollar çokta tez bitmekte. Ve yüreðim, yalnýzlýðýn soðuðuna.direnmekte. Söz yaþlarýna boðuldum bugünde. Bak sözler aðlýyor yine. Aslýnda ya yüreðindeki ateþ ya da tek kelime. Ben sevemiyorum artýk,sen sev yerime. Yeþersin gözlerin beni görünce. Gökyüzü olsun gidince. Gidersem sakin üzülme. Nasýlsa dönücem geriye. Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Ozan Vural Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.