Bu kýpýrdanmalar mavi sularda, durup dinlenmeden çarpar yorgun kýyýlarýma
“gel gel… deniz derya gel gel… derin sevda”
eski bir taka, aþk derim belki bir þaka “gözümden su kaçýrmýþ, yarý batýk gönlüm” martý çýðlýklarý da eklendi mi “hayalimdeki haykýrýþlarýma” bu tablo belki de umuttan bir damla
gece olur gel-gitlerimi o maviliðe sunarým aþk derim belki kendinden büsbütün bir geçiþ bir deliriþ... durup dinlenmeden vurur yorgun kýyýlarýma
“gel gel… ay gibi ol gel gel… yakamozunu ser”
sakin bir koyun koynunda uyuyakalsam ne huzur olur ama mehtapta
ufuktan doðan güneþ gün ýþýr, ýþýl ýþýl içim ýsýnýr, hiç ýsýnamadýðý kadar aþk derim belki gökten inen bir nimet durup dinlenmeden çarpar yorgun kýyýlarýma
“gel gel… yeniden aþk gel gel… sahiden yüreðine doðsun güneþ”
( Dilek KARSLIOÐLU )
Sosyal Medyada Paylaşın:
karveçay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.