Kendi aþkýnýn külünden doðan bir çiçeðin tohumusun sen bende, ebedi bir aþk gibi gülümsedikçe yüreðimde. Hep kendi damarlarýmýzýn sürgünleriyle, avuçlarýmýzý sonsuza dek sýkamayan bir sevginin kutsallaþmýþ kökleriyle ruh olabilmek sana, deðer olmak varlýðýna ve aþktan daha yüce bir duygu olabilmek istiyorum yaþanasý sevgin karþýsýnda.
Ne kadar dolaþsam þu yeryüzü atlasýný, ne kadar aþmaya çalýþsam beni sana getirecek aþkýn daðlarýný varamýyorum zirvelerine. Seninle ummanlarda yaþamaya razý iken ben, ruhumu kývrandýran hüzün tabletleriyle yaþamaya sitem etmem. Gönlünün çardaðýnda, gözlerinin ýþýðýnýn yolumu aydýnlattýðý bir yaþamýn o yýldýrýcý çarklarýnda mutlulukla tutunacaðým ellerine.
Ýhtimali hep sana çýkan, yürek kýran yaðmurlarýnýn hiç dinmediði bu gökyüzü atlasýnýn altýnda senli düþüncelerle ruhunu besleyen bir adamým. Kanayan yüreðimin hicran odalarýnda seni gösterir tüm resimler, seninle gülümser zemherilerde bile güneþler.
Seni düþündükçe ben, öksüz bir yüreðin kanatlarýna tutunarak çaðlar aþýyorum. Fýsýltý ormanlarýný geçerek rengârenk düþünüþlerin büyüdüðü o uzak adalara hep seninle gidiyorum. Öksüz suretler büyüyor her gece düþlerimde, her mevsim seninle büyümeye yeminler ediyor, senin varlýðýnýn sularýnda kalarak bu aþk denizlerinin bekçisi olmak istiyorum.
Bir gün, vakti gelmemiþ ölümler sürünerek tenine, gelsen gövdemin gölgelerle yeþillenen cennetine. Büyük sevdalarýn gömütlüklerine sokulsak ve nefeslensek aþk için kurulan o daraðaçlarýnda. Kucaklanmamýþ tüm sevdalarýn anýsýna, kavuþmasý gerçekleþmemiþ tüm sevgilerin yangýnýna beden olsak, sokulsak birbirimize hýzla tükenen bir ömrün sarý odalarýnda.
Sensiz yalan günler, sensiz ne kadar güzel, ne kadar özel olursa olsun kanýyor menekþeler. Sensiz yalnýzlýðýn bahçelerinde aþkla gövermiyor çiçekler. Sensiz gülüm, denizlerde umutsuz kanat çýrpýyor martýlar, sensiz gövdem delik deþik, umuda yelken açan sevda gemilerim çürük. Ah gülüm, sensiz nasýrlar birikmiþ bir beden tenim, sensiz kanlýdýr gözyaþlarýný silmek istediðim sevda tülbendim.
Dilim konuþsa bir gün, senli düþünüþlerimin þiirlerine yeniden cemreler düþer. Kanayan gövdemin kýraçlarýný kadýn ellerinle okþamazsan sen, mevsimlerim deðiþir, aþkýn coðrafyasýný seller basar. Sensizliði düþündükçe yüreðimin kýrýk çerçevelerinden mutsuzluk damlar. Ýhtiþamlý düþünüþlerle büyüdükçe içimdeki varlýðýn ah, anlar sen olur, dilimdeki þarkýlarý susar.
Sen varlýðýma anlam kattýkça ben bütün bekleyiþlerin dar geçitlerinden geçerek yürürüm ovalarýnda. Bilmelisin ki gül bakýþlým her çiçek sayýlý bir ömrün penceresinden izler kendini, bunun içindir rüzgâr mevsimlerindeki sonuçsuz yakarýlar. Ben seni beklerken bilesin ki vazgeçiremez hiçbir neden seni benden, isterse esmesin bir daha yýldýzlar, ýþýmasýn þu bomboþ gökyüzündeki yýldýzlar.
Ben seni beklerken kutsal bir düþünüþün kitaplýðýna uzatýyorum yaþlý ellerimi. Zorlu bir koþuþturmanýn içinden geçerek siliyorum bedenimdeki terleri. Bir ömür defalarca sana birikiyor, seninle geçiyorum yaþamýn sancýlý denizlerini. Bilmeni isterim ki, geçen her an, tükenen zamandýr aslýnda ruhumuzu onaran. Sen yüreðimi biçimlendirdikçe ruhumdan eksik olmayacak düþlerin o yaþanasý kristalleri.
Geçtikçe günler, devrildikçe yýllar büyüyecek içimizde aþkýmýzý taþýyan mevsimler. Aþkla dönen bu yaþamak küresinde elbet aþýlacak o gözümüzde büyüttüðümüz engeller. Düþlerin adý deðiþmeden, sevgilerin þehirlerine kýyametler gelmeden ve yüreðimizdeki kutsal sabýr fidanlarý çürümeden sarýlacak bizim gibi sevgililer.
Ýþte tüm bunlardan sonra yüreðimdeki duam olduðunu bil istiyorum. Avuçlarýmý nereye açsam senli dualara, hangi tanrýya açsam bizi birbirine baðlayacak mutluluklaradýr bir tanem. Sen benim sayýlý ömrümün en güzel çentiði, sen ruhumun oksijen çadýrýsýn. Seni düþündükçe, senin yüreðimde olduðunu bildikçe bu ömrü sana feda etmeye razýyým ben. Çünkü; Aþkýn bile ruhusun sen…
Selahattin Yetgin
KADINLARIMIZIN ANLAMLI GÜNÜNE ÝTHAFEN...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Selahattin YETGİN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.