Gülerken biz hayatýn, baharýnda seninle Gülmeyi unutmuþuz, en sonunda nedense Geçmiþle avunurken hayatýn son deminde, Kurudu yeþermiyor tutunduðum þu dallar. …..Hayatýn son deminden kadehlerle içerken, …..Kurudu yeþermiyor, tutunduðum þu dallar.
Böyle’ mi olacaktýk seninle ben sonunda Sararmýþ yaprak gibi düþtük yere zamanla Yýllarca hep aðlatan güldürmeyen hayatta, Kurudu yeþermiyor tutunduðum þu dallar. …..Hayatýn son deminden kadehlerle içerken …..Kurudu yeþermiyor, tutunduðum þu dallar.
Seninle geçirdiðim hayal olmuþ ömrümü Yel aldý tutamadan, ben verdiðim sözümü Koþarak geliyorken, ömrümüzün son günü Kurudu yeþermiyor tutunduðum þu dallar. …..Hayatýn son deminden kadehlerle içerken …..Kurudu yeþermiyor, tutunduðum þu dallar.
Ahmet Yüksel Þanlý er 05 Mart 2015-03-05 Antalya
Sosyal Medyada Paylaşın:
a.yüksel şanlıer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.