Her yer karanlýk, bu mahþeri yerde,
Ölüm kokardýr, vuslat ’mýdýr yoksa,
Vuslat gelmesin, girer baþým derde,
Ne yaparým ben, sonra günah çoksa.
Gül bülbüllerin, karanlýklar benim,
Göz yaþým benim, terleyen yer tenim,
Günahtan korkum, kire boðdu yenim,
Ne yaparým ben, o gün günah çoksa.
Bir can borcum var, isterse vereyim,
Yeter ki cana, günahsýz gideyim,
Layýk görmüþse, cehennem göreyim,
Çarem yoktur ki, kalem kýrýlmýþsa.
Aðýrlaþtý gözler, gözler kapanmakta,
Her yer karanlýk, her yer sis olmakta,
Bir damla su ver, yüreðim yanmakta,
Gelmiþ azrail, vuslat bekler durur.
Halimi sorar, gelip giden doktor,
Oysa halsizim, gözüm yok dilim yok,
Ýçerim dolmuþ, yanýp durmakta kor,
Geçmiþ olsuna, gelip giden pek çok.
Kim bu insanlar, toplanmýþ baþýma,
Kiminde kuran, kiminde tesbihler,
Okur birkaç hoca, üfler sað kaþýma,
Dua edin der, herkese tembihler.
Mavi kuþ kondu, bin dedi kanada,
Alýp götürdü, kondu dað baþýna,
Haydi uç dedi, af çýktý sana da,
Gözüm açtým da, bandým göz yaþýna.
a.yüksel þanlýer