Hoþ bir minval eþleþirken, Tek kiþilik dünyalar Hüzün sað yanýmda her dem Sol yaným esir düþtü düþeli. Kýyamet dolu kucaklar Yakalarken kayan yýldýzý Teðet geçti ruhumdan Serpiþtirdiðim o kývanç dolu yalnýzlýðým.
Bir adým ötesi varlýðým Yankýsý belki de duvarlara çarpýp Geri dönen o sefil nidalarýn.
El kadardým daha dün Ele karýþtým günbegün, Ne öncesi ne sonrasý Kýt kanaat bir belirteç altý üstü Varla yok arasý zaman zaman Gel-gitlere muhatap o sarkaç.
Sýrra kadem basmalý bu devrandan Hanidir sorarým, Nedir bu karabasan. Suretlerin o sessiz çýðlýðý Yankýsýný da duymaz oldum Ýçimde kopan o feryadýn.
Devinirken zaman Bir sabah derken bir geceyarýsý; Her aný ve her yeri yaþanýlasý Mahrumiyeti derin bir acý.
Özlem diz boyu Sükutu engin ve sonsuz Topluyorum çiçekleri bir bir Hadi, dün ektiðim o tohumlar. Peyder pey harcýyorum zamaný Nice sanrý kuþatmýþken dört bir yanýmý.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülüm Çamlısoy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.