Ölüm - 7
Tenime renk, gözlerime fer veren,
Aklýma yön verip, beni “ben” eden,
O ýþýk, çýkýp gitti mi benden,
Beden topraða, ’’ben’’ gömülür karanlýða,
Geri de ne ’’ben’’ kalýr, ne de beden.
El, kol oynamaz; dil söylemez olur.
Doðan güneþ, artýk görünmez olur.
Benim dediðin her þey, artýk senin için yalan olur.
Beden topraða, ’’ben’’ gömülür karanlýða,
Geride ne ’’ben’’ kalýr, ne de beden.
Sönünce ýþýk, kalp durur, beden soður.
Yaz, kýþ, bahar dört mevsim bir olur.
Hatýralar silinir, düþler görünmez olur.
Beden topraða ’’ben’’ gömülür karanlýða,
Geride ne ’’ben’’ kalýr, ne de beden.
Yolculukta umut azýk, hüzün keder olur.
Düþler gerçek, hayaller yalan olur.
Geride sadece sen gitmeden önce ektiðin,
Yeþerip tomurcuk olan, sevgi çiçeklerin kalýr.
Berzahta, Hak yanýnda uyuyana iþler kolay olur.
Cahit KARAÇ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.