Yoruldu Küçük Kuş
Küçüktü kuþ,dünyasý kadar küçük…
Güneþe inanýrdý,rüzgarý severdi
Hayatý,aðaçlarý,dallarý…
Þen kahkahalar atardý,öykünerek bülbüle
Serçe kanatlarýnda umudu taþýrdý
Barýþý,sevgiyi,kardeþliði…
Sonra büyüdü kuþ,dünyasý kadar büyüdü
Güneþi karardý,poyraz savurdu acýmasýz bir dala
Þakýma, dedi hayat,sen bülbül deðilsin!
Aðlamak senin kaderin
Aldýrmadý bizim kuþ,yýlmadý
Küçük bedeninde kocaman bir yürek taþýdý
Ýnancý,umudu,sevdayý…
Sonra sevdi bizim kuþ,sahiplendi hayatý
Güçlüyüm ben, dedi
Bir dalda kendine yuva yaptý
Sabýrla taþýdý hayatýn yükünü
Çerçöpleri yarý yolda býrakmadý
Yuvasýný korudu,yavrularýna kucak açtý
Yýlmadý, kanat çýrpa çýrpa yol açtý umuda
Barýþa,inanca,sevdaya…
An geldi
Yaðmur ýslattý küçük bedenini
Karda üþüdü yüreði vakitsiz
Ama bilmedi hiç pes etmeyi
Kuruttu tüylerini,yeniden kanat çýrptý hayata
Gün geldi,acýmasýz bir avcýnýn
Saçmalarýndan kurtuldu da
Bir çocuðun sapanýyla yaralandý
Sebepsiz,kimliksiz,nihayetsiz…
Yine de ölmedi,sardý yaralarýný
Uçtu,bulutlara ulaþamasa da
O hep uçtu,huzur ülkesini aradý
Sonra yoruldu bu kuþ
Zamansýz yordu hayat
Bahar dallarýndayken fýrtýnalar esti ansýzýn
Savruldu,yine yara aldý
Artýk aðýrlaþtý bedeni,kanadý düþtü
Uçmaktan yoruldu kuþ
Sessizce yol kenarýna yýðýldý
Teslim oldu sonsuzluða
Eþsiz,dostsuz,kimsesiz…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.