Şehitler Hanesi

Bir kýþ sabahý görüyorum.
Beyaz gelinlik giymiþ yeryüzü.
Bir telaþ var sonbaharda,
Köprüden geçerken unutmuþ ilkbaharý.
Mevsimlerde hazýrlýk safhasý,
Yazý çýkmazdan kurtarýyorum.

Her mevsimde bulunur manavda meyveler,
Lakin baharda saklýdýr en güzeli.
Her mevsim seni aþersede kalbim.
Hazýra konmak aþermiþ kadýnlarýn vazgeçilmezi,
Ben hiç hazýra konmuþ bir insan olmadým.
Bozmadým koyduðun düzeni.
Biliyorum ki hep ayný kýsýr döngü,
Baþa döneceksin mevsimler gibi.
Üzülme baþa gelen çekilir,
Baþa gelen acýnýn sürmesi.
Ve sen ey aþk,
Azrail’in ensemdeki nefesi,
Madem kurtuluþ yok elinden,
O zaman beni de yaz þehitler hanesine...

Hamamda keselendikçe ruhun,
Ýlk gençlik yýllarýndaki gibi olursun Nasuh’un
Oysa kâðýt havlusudur gözlerindeki nemin
Edebin ilk göz aðrýsý olan tesettür,
Bir zamanlarýn Züleyha’sý olmaksa niyetin.
Ben Yusuf deðilim.
Gönlünde aþk olan bir mecnunum.
Oysa Leyla da gönlünü kaptýrmýþtý mecnuna,
Fazla naz âþýk usandýrsa da,
Vesile kýlar Allah’a kavuþmaya.
Var çok þükür Allah ile muhabbetim.
Yol arkadaþým ol isterdim.
Birlikte yol almak sonsuzluða.
Hakkýný yiyemem senin.
Sen soktun beni doðru yola,
Ardýndan gelmeyeyim diye kapattýðýnda kapýlarýný...
Sosyal Medyada Paylaşın: