Suskumun alacakaranlýðýnda çürümüþ bir daraðacý Tükenen dostluklarýn zarlarýný atýyorum gökyüzüne Bulutlar indiriyorum kirlenmiþ göklerden sevdamla Gecikmiþ bir aþkýn sureti var þimdi utangaç yüzümde
Çatlamýþ dudaðýmda üzünçlü bir güldür þimdi aþk Nazlý bir düþtür asýrlardýr yüksünmeden taþýdýðým Üþüyorum yar asýrlardýr kendi çekirdeðimin içinde Usumun kirmeninden kan damlýyor, yüreðim hep asi
Yaþým haylaz bir çocuktur þimdi, sýðmam derbendime Hangi nehirlerdir akan yüzyýllardýr aþk gibi yar içime Aldýrmam açlýðýma da kimsesizliðime de sen üzülme Sevdan beni aþka biler, kanarým ansýzýn derinlerimde
Dalýp gidiyorum kimi sensizliðe, ellerimde unutuluþ Kaynayan bir kazan olur aþk, düþlerim hep yetim Yüzümde açmadan çürür çiçekler, denizler kurur Göðsümde bir kadýn uyur, gülüþüne benzetirim
Çiðnesem de ölüleri, sensin ahrete giden yolum Sularým akmasýn sensiz, götürseler de kefensiz Yokluðunda kumlar dolar gözüme, aðlatýr aþk Sen benim son devranýmsýn, ölsem de nedensiz Selahattin YETGÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Selahattin YETGİN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.