Ben papatyaları böyle anladım

Müjdedir.. Bahardýr.. Direniþtir.. Zaferdir..
Doðallýktýr.. Asiliktir.. Özgürlüktür..
Saflýktýr.. Masumiyettir.. Beyazdýr.. Sarý güneþtir..
Gem vurulamaz.. Yok edilemez.. Kökü heryerdedir..
Ýnatçýdýr.. Direngendir.. Yok edersin ama o her bahar yeniden bitendir..
Uçurum kenarýnda, ovalarda bayýrlarda, kaldýrýmda, kapý eþiðinde açandýr..
Asildir, maðrurdur, alçakgönüllü ve baþeðmezdir..
Bir fakirin avlusunda, bir zenginin vazosunda da özü birdir deðiþmez..
O papatyadýr, o çiçeklerin en kalabalýðý,
o çiçeklerin yok edilmesine en çok baþkaldýranýdýr ..
Çiðnersin, toplarsýn, baþýna taç edersin, eline bi buket derlersin..
Hayvanýna ot eder, çifti sabaný salar sürersin..
Býkmaz pes etmez, ruhundan misyonundan taviz vermez ..
O her yýl bu zamanlar bize yeniden yeniden direniþin destanýný yazar,
baharý gözümüze sokar, haykýrýr ovalardan, daðlardan , yol kenarlarýndan..
Kalk uyan eyy insan ...Bak ben geldim..Kýþýn sonu bahardýr..Uyan..
Evrende her maddenin, her canlýnýn, her bitkinin manevi bir anlamý bir ruhu vardýr..
Papatyalarý hepimiz severiz herkese farklý anlamlar çaðrýþýmlar hissettirir..
Heryere çizerdim çocukken, okul defterlerim, okuduðum gazete kenarlarý papatya figürleri ile kaplanýrdý..
Ýmza atar gibi, gayri-ihtiyarý kalemimden düþerdi..
Ders dinlerken, birinin sohbetini dinlerken imzalarýmdý onlar.
Ben papatyalarý böyle anladým, böyle anlamlandýrdým ve böyle sevdim ruhumda , ruhuma hep papatyalar ektim..
Sevince taç etmeyin, sevince ruhunuza ekin giyinin içselleþin..
Sevgiyle ,, Sevgilerimle ..
Sosyal Medyada Paylaşın: