Geç Kaldım Ben...

...
Biliyor musun, bilmiyorum!
Düþlerime uzaktan baktým bugün!
Yakýn kadar uzaktýlar;
Gözlerin kadar parlak!
Sesine uzanan notalar düþüyor gökyüzünden!
Bana mý yaðýyorsun yar?
Ýstemeden ölüyorum þimdilerde!
Sen aklýma düþtükçe sýksýk tekrarlýyorum ayný eylemi!
Mütemadiyen; biraz þarhoþ, biraz aþýk, az buçuk sen?
Düþlerimin kýyýsýna atýlmýþ ayak seslerim!
Denizin kokusu sarmýþ gözlerini;
En çokta bunu seviyordum galiba;
Yo yoo;
Ben, en çok seni seviyordum!
Öznesi kaybolmuþ bir cümlede;
Yüklem olmanýn da anlamý yoktu doðrusu;
Hadi uzat ellerini düþlerime;
Ütopyama bahar gelsin yavaþ yavaþ!
Ya da þarkýlar söylesin bütün yýldýzlar;
Sen karar ver!
Farklý bir lisanla öp sözcüklerimi..
Sana gitsin bütün yollar;
Bütün uzaklar kalksýn ortadan!
Yakýn kadar uzaðým;
Uzak kadar tuzak...
Saat geç oldu;
Beni sevmenin vakti geçti gidiyor bile;
Elini çabuk tut;
Sesini sesime sar!
Çok geç olmadan;
Kur tahtýný kalbimin sarp yamaçlarýna!
Ulaþýlmasý güç þiirim ol mesela;
Þiir gözlerine bakarak içsem sigaramý!
Dumaný gözüme kaçsa;
Aðladýðýmý düþünsen, ben aðlasam ama sen bilmesen!!
Dedim ya geç oldu;
Beni sevmenin vakti geçti gidiyor bile..
Ellerinde açan güneþe merhaba o vakit!
Zifiri karanlýðýma hapsoldu gözlerim;
Gözlerini aç sözcüklerime;
Ýster istemez, elbet bulursun kendini düþlerimde...
Þiir gözlüm;
Beni sevmenin vakti geçti gidiyor bile!
Seni sevmenin vaktine geç kaldým ben;
Seni, seni sevmenin vaktine, geç kaldým ben....



Aþkýn Þairi
Sosyal Medyada Paylaşın: