ÇANAKKALE NEDİR

Türk‘ün asil tarihi, þerefli mazisinden,
Bakýp þanlý âtiyi görmektir Çanakkale.
Ýman ile yazýlmýþ bir destan dizisinden,
Biraz ibret ve þuur dermektir Çanakkale.

Yedi düvel önünde Türk’ün yaman ruhunu,
Maddeyi iman ile suya gömen ruhunu,
Kalplere “Hubb’ül vatan, min’el iman” ruhunu,
Ýlmek ilmek iþlemek, örmektir Çanakkale.

Yeniden tutuþturmak peygamber ocaðýný,
Nurdan kabir bilmektir Nebî’nin kucaðýný.
Bedir’de kaldýrýlan Ýslam’ýn sancaðýný,
Vatan semalarýna germektir Çanakkale.

Sanmayýn Çanakkale sade bir il adýdýr,
Çanakkale tarihin ikinci miladýdýr.
Toprak olmuþ iki yüz elli bin gül adýdýr,
Gülistan kapýsýndan girmektir Çanakkale.

Kefene sarýlmadan toprak olanlar var da,
Ölmeden namazýný kendi kýlan da burda.
Er kiþi niyetiyle tekbir alýp huzurda,
Allah için murada ermektir Çanakkale.

Ora gonca güllerin düþüp solduðu yerdir,
Nice Ýsmail’lerin kurban olduðu yerdir.
Ora mazlum ellerin ümit bulduðu yerdir,
Zulmün de umudunu kýrmaktýr Çanakkale.

O bir ahde vefadýr, derttir, aþktýr, emektir,
Vatan adlý yâr için terk-i can eylemektir.
Ve küfrün karþýsýnda asla eðilmemektir,
Kýrýlmak ya da dimdik durmaktýr Çanakkale.

Ocaklarda göz yaþý, cephede kan selinden,
Bir destan yazýlmýþtý yiðit neslin elinden.
Topraðýna can katýp bir asýr evvelinden,
Ebed müddet akacak ýrmaktýr Çanakkale.

Önce göðüs göðüse çarpýþýp kan kusturup,
Sonra can düþmanýna merhametin gösterip,
Kendi kanlý göðsüne bir tutam ot bastýrýp,
Hasmýnýn yarasýný sarmaktýr Çanakkale.

Genç, ihtiyar topyekûn; çoluk çocuk her yaþtan,
Hak için vuruþtular, kaçmadýlar savaþtan.
Altmýþ yedi askerden bir de Yahya Çavuþ’tan,
Þehadet arzusunu sormaktýr Çanakkale.

Bugün ise bölücü bayraðý indirecek,
Türk sadece bakacak, hazmedip sindirecek.
Ýþte necip milleti aslýna döndürecek,
Bir neslin hayalini kurmaktýr Çanakkale.

Destanlara sýðmazken senin o þanlý adýn,
Ey Türk ne hale düþtün, uyukluyor evladýn!
Yazdýðý destan ile o muazzez ecdadýn,
Kör gözlere soktuðu parmaktýr Çanakkale.

Hainler diþ atarken kudurmuþ bir it gibi,
Heyhat! Taþ mý kesildin ruhsuz bir meyyit gibi?
Son demde doðrularak Onbaþý Seyyit gibi,
Düþmaný tam kalbinden vurmaktýr Çanakkale.

Uyan evlad-ý vatan bu gaflet uykusundan!
Bir ol, iri ol, kurtul ayrýlýk kaygýsýndan.
Ýdrak ile ders alýp istiklal öyküsünden,
Ýstikbâle kafayý yormaktýr Çanakkale.

Hüsamettin KANDEMÝR
26 Ocak 2015

Sosyal Medyada Paylaşın: