Öldüğümü Hissediyorum...
…
Gittiðimi görüyorum sende!
Güneþ kadar uzaklara gidiþimi duyuyorum!
Hangi mevsimdeyiz þimdi?
Yaðmur neden bu kadar yalnýzlýk kokuyor?
Bilmiyorum!
Aklýmýn kýyýsýna vuruyor ölü hayallerim..
Aþk-baz bir oyunda;
Mat oluyor kalbim;
Parmaklarýma mahkum edilmiþ izmaritler yürüyor kaldýrýmlarda;
Kabuslardan yapýlma bir kayýk;
Siyaha bürünmüþ bir kalp!
Ve ölüme susamýþ bir mevsim..!
Gidiyorum þimdi;
Ne kalacak gibi, ne gidecek gibi;
Ne de; hiç gitmeyecekmiþ gibi!
Paramparça bir cesaret,
Yarým kalmýþ hayaller;
Ve dimdik ayakta duran bir gurur!
Öldüm!
Dün gibi, bugün gibi; sanki yarýn gibi;
Kýyýsýndan tutarak bir ayrýlýðýn;
Öldüm..!
Yazacak hiçbir þey kalmadý;
Sona geldiðim yerden yazýyorum!
Kan gibi, kanar gibi;
Biraz kýrmýzý; fazlasýyla siyah..
Yok gibi…
Uzaðýndan gelerek bu þehrin;
Kayýp sokaklarýnda dileniyorum;
Aþktan kaçar gibi;
Ölüme koþar gibi;
Gittiðimi görüyorum sende;
Ben, öldüðümü hissediyorum sende;
Sende ben, öldüðümü hissediyorum….
Aþkýn Þairi
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.