DÜNYANIN BÜTÜN ÇİÇEKLERİYDİ

Dünyanýn bütün çiçekleriydi þairin dizelerinde çaðýrdýðý,
Mis gibi kokan ,tertemiz yürekli güzel çocuklarý,
Ýçimi ýsýtýr her bir bakýþý,gönlümü temizler her bir gülüþü
Kabýna sýðmayan hayalleriyle,gönüllerindeki düþleriyle,
Dünyanýn çiçekleriydi mis gibi kokularýyla ,
Elleri ,yüzleri,kirlenmemiþ bedenleriyle...

Þiirlere konu olmuþ her biri,
Gülen yüzü belki de aðlayan üþüyen yüreðiyle...
Kaf daðýnýn ardýndaki masalý ,kim bilir belki de elindeki mýzýkasýyla ...
Dün çocuk deðil miydi sanki Beethoven ,bir Fatih ,bir Turuvalý asker ,
Sence uçurtma uçurmadýlar mý gökyüzündeki özgürlüðe kardeþçe
Bence hayal kurdular onlara kavuþmak için sayýsýz gece..

Her birimiz büyümedik belki de içimizde dünde kaldý düþlerimiz,
Bir þiirde bir masalda yer aldýk daha fazla acýmadan içimiz sessizce ..
Oysa sevmekle baþlamadý mý dünyada her þey,nedir bu kavgalar neyi bölmece
Çocuklarýn düþleri kalmasýn ,masallarýn arasýnda kibritçi kýz misali sessizce

Soðuk duvarlar ,çýplak bedenler gelir gözlerimin önüne,
Yakýlýp yýkýlmýþ savaþ meydanlarýnda çocuk potinleri
Yüzlerine bakarým öylece
Rüzgar düþer güleç çocuk yüzlerine,
Üþürüm,korkarým.sýðýnýrým duvar diblerine ,
Kara bulutlar yýðýlýr soðuk düþlerime
Çocuklarý alýr kaçarým savaþsýz dünyalara,
Bir zamanlar askerlerin çocuk olduðu cennet bahçelerine
SEMÝRAY EMRE /SAMSUN/1MART /2015



Sosyal Medyada Paylaşın: