Gitmek gerekir zamanýnda bazen Çýnar aðacýndan dökülen kýzýl rengi , Yapraklara benzeyen yüreðin, Yeni bir yangýn yerine dönmeden, Mecazi sevdalara pupa yelken ... Kollarýný açmadan, Rab’bin rahlesine, Diz çöküp tövbe etmeden, Ruhunu þerha þerha etmeden, Gitmek gerekir bazen, Sevinçten bazen kederden.... Dönmemesine mi gitmektir bu gecelerde ayaza kalan Mim olmak mý sessizce, Yoksa elif olmak mý dimdik Muhammedice Yoksa kendinden kaçmak mý bilinmez, Bilinen o ki yol yakýnken Yanardaða düþmeden, Gitmek gerekir bazen... Tövbelerle ýslanmýþ yürek adýna, Aþk yalnýz Rab’bime diyenlerin adýna...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Semiray Sezgin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.