MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Umutlar Yok Olurken Öleceğim
MUSTAFA KARAAHMETOĞLU

Umutlar Yok Olurken Öleceğim


Vaktinden önce gelmeyecektir ecelim
Zamaný gelince de beklenen ölüm gecikmeyecek
Ne yazýldýysa alnýmýza onu yaþayýp onu göreceðiz
Sen benim ecelim deðil kaderim oldun
Kaderimiz elbet bir gün deðiþecek
Yazýldýysa bir birimizin alnýna kaderimiz
Yollarýmýz mutlaka kesiþecek
Bir yerlerde buluþacaðýz
Kim bilir belki de yok olurken umutlarým
Gözlerim açýk öleceðim…

Ben kendimi sana adadým sana aidim
Baþka bedende olsan da duygularýmýz ayný yollarýmýz ayrý
Sevdamýz diðer sevdalardan çok farklý
Yalan olmasýn aþkýmýz, büyük sevdamýz
Seninle tanýþmamýz ne bir rastlantý ne de bir tesadüftü
Ýçten içe fethetsen de yüreðimi
Kesiþen kaderimizin rol verdiði birer figüran
Kader denen sahne de oynayan oyuncularýz
Hadi durma uzat ellerini
Tut umudumun elinden mutlu olsun dünyamýz

Küçücük yüreðimde sana ait kocaman bir dünya kurdum
Bir anda dünyam oldun
Ben de senin yörüngen olayým
Kim bilir henüz sonu belli olmayan bir dilek belki
Yalan deðil gözlerini okuyorum
Ama o iki kelimeyi soramýyorum
Ýçimde fýrtýnalar kopmuþ
Yüreðime attýðým her kelimeden yeni cümleler kuramýyorum…

Kader dedik alýn yazsýsý dedik
Hangimiz önce hangimiz sonra geldik dünyaya
Onun kavgasýný ettik.
Ama sen hep o iki kelimeyi söylemek yerine “imkânsýzým” dedin
“En güzel aþk zor olan” diyemedin
Üzülme, imkânsýzla baþa çýkarýz, uzat ellerini
Umuda yolculuða çýkalým…

Gözlerime bakmasan bakar mýydým gözlerine
Sözlerimi duymasan da kanar mýydým suskun sözlerine
Kim bilir iþte yine kendimi avutmaya baþladým
Sen gerçekten nasýl anlayamadýn sana olan sevdamý?
Ve ben korkmaya baþladým, aynada korkularýmla yüzleþiyorum
Gözlerine bakmaya korkuyorum
Umutlar yok olurken öleceðim…

Gerçekleri unutup, ihtimallerin hesabýný yapar oldum
Mutluluðu yakalamak da bir ihtimal deðil mi?
Kendimi kaybettim her þeyimi kaybettim
Seni kaybetmekten de korkarým
Sanki hayat benden intikam alýyor acýlarý sýraya koymuþ
Mutlu bir gün yaþasam,
Ýntikam alýrcasýna kötülükler peþimi býrakmýyor
Yok olurken umutlarým gözlerim açýk öleceðim…

/siyah-laci elbise giyemedim, sen beyazlar içerisindeyken arkandan baka kaldým. al ömrümü senin olsun. hayat böyle bir garip iþte, umutlarým yok olurken öleceðim…/

Mustafa KARAAHMETOÐLU
07.06.2014


Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.