Sen çoktan köprüleri yýkmýþ, gemileri yakmýþsýn
Oysa
Gözlerim kapýda, kulaðým her an zildeydi
Kollarýný açmaný beni sarmaný bekledim
Sen! Oralý bile olmadýn
Yollarýný uzatýp
Sokaðýmdan dahi geçmedin hiç!
O gün gelip
Musalla taþýna tabutum konulup önüne geldiðimde
Saf tutamayacaksýn!
Uzaktan öylece bakacaksýn!
Ne feryatlarýný
Ne de aðýtlarýný
Pamuk týkanan kulaklarým duymayacak
Döktüðün timsah gözyaþlarý
Hiç mi hiç fayda etmeyecek
Ben sessizce önünden geçip giderken
Yüzüne bile bakmayacaðým!
Kim bilir?
El üstünde tutarlarken
Sana tepeden baksam da göremeyeceðim yüzünü
Kalabalýklar içinde yok olacaðým
Arayýp bulamayacaksýn
Cami avlusunda yanýp kavrulacaksýn
Gözyaþlarýna boðulup
Arkamdan çaresizce bakakalacaksýn!
Bakakalacak…
Seninle bir araya gelemedik
Ben bir adým geldim
Sen on adým geri gittin
Yolumuz
Cami avlusunda mý kesiþecekti?
Son görevi tamamlarken mi karþýlaþacaktýk?
Neden?
Neden sevemedik birbirimizi doyasýya?
Neyimizi paylaþamadýk
Ortak bir noktada buluþamadýk
Yolumuz
Cami avlusunda mý kesiþecekti
Musalla taþýnda mý helalleþecektik
Sana dualar ettim
Yalvardým yakardým, diz çöktüm önünde
Çaresizliðimi görmedin
Sala’mý duyunca mý kollarýný açacak
Bedenimi saracaktýn?
Mustafa KARAAHMETOÐLU
27.02.2015