SIRF SEN DÜŞME DİYE
Gözlerinin daldýðý yerdeyim.
Tamda bulutlarýn aðladýðý yerde.
Yalnýzlýða peþkeþ çeksin bir kerede hayallerin.
Zamaný sök at bileklerinden bir kerede.
Aslýnda bulutlarýn gözyaþlarýndan biriydim.
Yollarýn bittiði yerdeyim.
Ýþte o son duvarýn arkasýnda bir yerde.
Karanlýkta ýþýk arama bir kerede.
Bir kerede ödünç cesaretler al kendine.
Yýktýrma duvarlarý bana yine.
Sessizliðe yenildiðim yerdeyim.
Artýk beyaz güller yetiþtiriyorum bahçemde.
Süslüyorum onlarý sözlerimle.
Bu defa belki seversin diye.
Belki bu defa sessizce gelirsin diye.
Gözlerimin buðulandýðý yerdesin.
Tamda bilmiyorum ama iþte oralarda bir yerlerde.
Hani buðular bir araya geliyorya..
Ýþte o bir damlasýn gözlerimde.
Ve ben kýrpmýyorum gözlerimi...
Sýrf, sen düþmeyesin diye.
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Ozan Vural Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.