İNSANIN SERÜVENİ

ÝNSANIN SERÜVENÝ

Ýnsan bu, elbette doðacak ve ölecek,
Ömür denen sermaye, gün gelip tükenecek!


Can dediðin nedir ki, kafeste bir kuþ,
Ölüm dönüþtür aslî vatana, deðildir yok oluþ!


Ahsen-i Takvîm üzere yaratýldýk biz,
Esfel-i Sâfilîn’e atýldýk hepimiz!


Erzel-i Ömrü yaþar uzun ömürlü olan,
Erzel-i Ömürden maksat, baþa döner insan!


Bebek geliriz dünyaya, hemde aðlayarak,
Günden güne geliþiriz, kucaktan kucaða atýlarak!


Ebeveynin sevgisidir, bebeði büyüten,
Âlemlerin Rab’bidir, ayak verip yürüten!


Buluð denir, tufanlar kopar içimizde,
Gelgitler oluþur, o nazenin bedenimizde!


Gençlik!.. Ah!... Bulunmaz Hint kumaþý o,
Bir kaçtý mý elinden, daha geri gelmez o!


Yaþadýnsa Allah için, geçirmemiþsen onu boþa,
Ne hastalýk gelir, ne de belâ baþa!


ÝSMAÝL KILIÇBAY

TURHAL/TOKAT


Sosyal Medyada Paylaşın: