geçti de gitti.
Yýllarca bekledim de kirletmedim içimde.
Ve tuttum sýr gibi babaannemin yastýðý altýnda.
Haykýrmadan,
Konuþmadan,
Gizledim ellerimi.
Kaldirmadým göðe bakmak dýþýnda gözlerimi
Kimseye yormadým düþlerimi.
Kimse olmadý
Bekledim tur-i sinada bekler gibi
Saymadý adýmlarýmý bir havari
Ve yapýþmadý eteklerime çaðýn yigitleri
Yýðýldý üzerime kentin sessizliði
Sonra nefretini býraktý efendi
Göðsüm sadece kin ve Öfkeyle doldu
Gözlerim boþluðu parçalar oldu.
Sayýklamadým adýný
Kirletmedim aðzýmý
Tuttum makasý
Kýsalttým hikayesi olan saçlarýmý
Bir daha dönmedi
Onu kimse görmedi.
Nefret oldu ve karardý gündüzler
Dünya adaleti sorgulayacak kivamda deðil
Sormadým haksýzlýðý
Sorgulamadým içimde yangýna odun toplayan adamlarý
Her biri siyah giyindiler
Yastan döner gibiydiler.
Alçaldý yükseldiði yerden
Çukur oldu
Seviye bile deðildi
Sevgiyi deldi geçti
Öyle ki;
Ýnançlarý kirletti
Flulaþtý sözleri
Yalanýyla alýp baþýný gitti
Kalanlar onu bir daha hatýrlamadýlar
Üstüne milat çekip sormadýlar.
Ilkin,
Doðudaki babalardan
Sonrasinda Batýdaki adamlardan tiksindirdi
Farketmeden omuzlarýna koca bir yük bindi.
Bembeyaz bir kaðýttý içim
Çamurla karartip geçti.
Geçti de incitti
Geçti de gitti
Önce fikrimden
Sonra kalbimden sürgün edildi. /@koyusiyahli
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.