ortala.

Belli ki sevmeyi bilmiyoruz
Gülüþümüz birilerini ýskalýyor
Mektubu ulaþtýrmaz bir güvercin kapýna
Hasret topraðýna bulanýr, uzaklarý hecele
Eyvah ki, ah’ý karanlýkta farkedilmez.
Cümle alem þahittir,
Mavi gökkube Allah’ý aramaktýr
Korktuðumuzda ona sarýlmaktýr.

Acý ki ne tatlý dokunur ruha
Vahyi taþýr soðuktan çatlamýþ ellerin
Ellerin tutulasýdýr bilmezler
Ateþe, suya sevdaya yenilebilirim.
Kuþ, çiçek ve mona roza hep þiir
Kenarýna çekilmiþ aðlýyor þair.
Hipokrat yemini kadar saðlam bir yemin
Istersen üzerinden silinebilirim
Kýrýk týrnaklar ve nasýrlý kalbim,
Yerçekimini içimden çekebilirim

Mevsim güzeldi Allaha varmýþtýk
Ýçimin sesi titremeden kapýyý çarpmýþtýk.
Yer edinirken bir tren vagonunda
Topraða gömüldü kýyýnýn rengi

Birbirini çeken nötr deðil(!)

Rahat býrakýn ozon tabakasýný
Adýn inletiyor hayal gücünün zarýný
Yaþanýr
Efsane deðil.
Hoyratça ovalýyor içimin odalarýný.

Kurtuluþtan bahsediyordu,
Çiçekçi pasajýnda
Kimine göre orasý çok yakýn
Kimine göre uzak
Git bir de sen bak,
Dudaklarým ismini haykýrmaktan çatlayacak.
Kovalanýp gitmiþiz insanlar farketmeden
Usulsüzlüðümüz bencilliðimizden
Ýnsan menfaatleriyle gün gibi ortada
Þu kalabalýklarda beni ortala.
Sosyal Medyada Paylaşın: