savaşın çocukları
Daðlarýn arkasýndan, bu günde doðdu güneþ,
Bombalarla uyandý, savaþýn çocuklarý.
Anne baba ölmüþtü, yarý baygýndý kardeþ,
Acýlara dayandý, savaþýn çocuklarý.
Evlerinde oynarken, neþe döndü hüzüne,
Tanklarla tüfeklerle, set çektiler düzüne,
Dayanamaz yüreði, kan sýçradý yüzüne,
Alkanlara boyandý, savaþýn çocuklarý.
Uçaklarýn altýnda, toprak acý çekerken,
Vicdan yoktu zalimde, nefretini ekerken,
Merhamet nere gitti, evlerini yýkarken,
Kurþunlara ayandý, savaþýn çocuklarý.
Sýrasýyla vuruldu, sönüyordu ocaklar,
Parçalandý bedenler, canla doldu kucaklar,
Birçoðunun kolu yok, hani nerde bacaklar,
Akýllara ziyandý, savaþýn çocuklarý.
Birleþmeyen milletler, nerde insan haklarý,
Bütün dünya görüyor, yapýlan ilhaklarý,
Yýkýldý viran oldu, güzelim sokaklarý,
Yazgýsýna dayandý, savaþýn çocuklarý.
Virane sokaklarda, korku ile gezerken,
Nasýl gülsün yüzleri, gözden elem sýzarken,
Kan damlýyor kalemden, size þiir yazarken,
Dünya sandý uyandý, savaþýn çocuklarý.
13.01.2015 / Kadir KÜÇÜKKARATAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
kadir küçükkarataş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.